การจัดการกับสุนัขที่ชอบขอ
เวลาคุณนั่งรับประทานอาหารที่กลิ่นหอมชวนกิน สุนัขของคุณอาจมาป้วนเปี้ยนบริเวณที่กินอาหารเพื่อขอส่วนแบ่ง ชิ้นแล้วชิ้นเล่า ดูเหมือนสุนัขไม่รักษาเกียรติเจ้าของเอาเสียเลย พฤติกรรมช่างขอนี้เป็นพฤติกรรมการเรียนรู้ ซึ่งมองได้ 2 แบบแล้วแต่ว่าคุณคิดอย่างไร คือ อาจมองว่าเป็นความน่ารักน่าเอ็นดูหรือเป็นพฤติกรรมที่ก่อให้เกิดความน่ารำคาญ สุดแล้วแต่ว่าเจ้าของจะมองในแง่ไหน เจ้าของบางท่านก็ชอบฝึกให้สุนัขมีพฤติกรรมแบบนี้ เพื่อให้ได้สิ่งที่สุนัขต้องการ เช่น อาหารหรือขนม แต่ลองคิดถึงว่าเวลาคนอื่นกินขนมหรืออาหารแล้วสุนัขของคุณเดินเข้ามาหย่อนก้นนั่งแล้วจ้องมองคนที่กินขนมหรืออาหารด้วยสายตาวิงวอน คนที่กินอาหารอาจไม่ได้รู้สึกว่าสุนัขของคุณน่ารักอย่างที่คุณคิด
ทางที่ดีให้สุนัขอยู่ในที่เฉพาะเวลาที่เจ้าของหรือแขกรับประทานอาหารน่าจะเป็นสิ่งที่ดีกว่า พฤติกรรมการขอไม่ใช่ปัญหาใหญ่ในสายตาเจ้าของ ความจริงแล้วมันเป็นการสื่อสารอย่างหนึ่งระหว่างคนกับสุนัข สุนัขบางตัวขออย่างสุภาพโดยอาจใช้เพียงสายตาวิงวอนหรือจ้องไปที่อาหารทำท่าทางว่าอยากได้บ้าง สุนัขบางตัวไม่สุภาพเพราะบางตัวจะพยายามตะกุยหรือดุนดันหรือเห่าเจ้าของเพื่อให้ได้อาหาร ท่านเจ้าของจะกินอาหารได้อย่างมีความสุขหรือไม่ พฤติกรรมการขอเป็นหลักฐานว่าสุนัขได้รับการเรียนรู้มาอย่างไร สุนัขไม่เพียงแต่ของอาหารจากเจ้าของเวลานั่งโต๊ะอาหารเท่านั้น ยังอาจลามไปเป็นการขอทุกอย่างที่สุนัขต้องการ เช่น ของเล่น, เรียกร้องความสนใจ, หรือสิ่งที่สุนัขต้องการอื่น ๆ ฯลฯ พฤติกรรมการขอเป็นพฤติกรรมการเรียนรู้อย่างที่กล่าวมาแล้ว ดังนั้นจึงควรหลีกเลี่ยงที่จะให้สุนัขเรียนรู้พฤติกรรมแบบนี้ ซึ่งเจ้าของอาจทำไปโดยไม่รู้เท่าทันหรือโดยตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม ท่านจะมีปัญหาเกี่ยวกับการที่สุนัขเป็นสุนัขช่างขอ ในความคิดของสุนัขคือ เมื่อขอแล้วเจ้าของให้สุนัขก็จะขอต่อไปเรื่อยๆ เพราะมันได้ผล เจ้าของบางท่านก็คิดว่าการให้เศษอาหารกับสุนัขง่ายกว่าการปฏิเสธ หรืออย่างน้อยให้แล้วสุนัขจะได้ไม่มายุ่งกับเจ้าของสักพักหนึ่ง
การบังคับเลิกพฤติกรรมช่างขอของสุนัขเจ้าของต้องมีความใจแข็ง และไม่ยอมใจอ่อนให้สุนัขเพราะการให้เวลาสุนัขขอเป็นบางครั้งสุนัขจะไม่มีทางเลิกพฤติกรรมช่างของ เพราะเข้าใจว่าต้องมีสักครั้งที่เจ้าของยอมแพ้ให้ตามใจที่สุนัขต้องการ
วิธีการขจัดพฤติกรรมช่างขอ
จัดพฤติกรรมการกินของสุนัขใหม่ โดยให้อาหารเป็นเวลาเช่น 7.00 น. ตอนเช้า และ 6.00น. ตอนเย็น โดยให้อาหารเฉพาะสำหรับสุนัขเท่านั้นเพื่อไม่ให้สุนัขสับสนระหว่าอาหารคนกับอาหารสุนัข
ให้อาหารเวลาเดียวกับที่ท่านเจ้าของรับประทานอาหาร เพื่อให้สุนัขไม่เข้ามายุ่งระหว่างที่เจ้าของรับประทานอาหาร และควรแยกสุนัขให้กินอาหารคนละที่กับเจ้าของ
ล่ามสุนัขไว้เวลาเจ้าของรับประทานอาหารเพื่อที่สุนัขจะได้ไม่สามารถเดินเข้ามาในห้องอาหารได้ และควรให้สุนัขมีกิจกรรมในช่วงเวลานี้ด้วย
เวลาสุนัขขอ ห้ามให้สิ่งที่สุนัขต้องการเด็ดขาด แม้แต่เพียงครั้งเดียวก็ไม่ได้ ถ้าเจ้าของ ใจอ่อน สุนัขจะจดจำและขอหนักขึ้นจนกว่าจะได้
สอนสุนัขให้เรียนรู้ว่าจะไม่ได้สิ่งที่ต้องการ โดยอาจกำอาหารไว้ในมือแล้วเดินเข้าใกล้สุนัข สุนัขที่เคยมีพฤติกรรมช่างขอ จะแสดงอาการขอ แต่ไม่ว่าสุนัขจะขอด้วยวิธีการใด ๆ ไม่ว่าจะเป็นการดุน, มอง, เห่า ฯลฯ ท่านต้องไม่ให้โดยเด็ดขาด จนกว่าสุนัขจะสงบเลิกการขอ ท่านจึงให้อาหารในมือ การทำเช่นนี้เพื่อให้สุนัขได้เรียนรู้ว่าต้องเชื่อฟังคำสั่งเท่านั้นจึงจะได้สิ่งที่ต้องการ
การลงโทษสุนัขเป็นสิ่งที่ไม่ควร เพราะสุนัขจะไม่เข้าใจและจะสับสน การลงโทษสุนัขเป็นการสอนให้สุนัขเรียนรู้ว่าจะหลีกเลี่ยงผู้ที่จะทำโทษอย่างไรเท่านั้น
เจ้าของต้องฝึกให้สุนัขได้รับรู้ว่าจะได้รับสิ่งที่ต้องการเมื่อเวลาที่เจ้าของต้องการให้ ไม่ใช่ให้เวลาที่สุนัขต้องการ ซึ่งหมายความว่าเจ้าของต้องเป็นผู้นำไม่ใช่เป็นผู้ตามสุนัข
| 
